برشی از کتاب:
باز هم غول ‏ها تا وقتی کسی کاری به کارشان نداشت دردسری درست نمی ‏کردند. باید می ‏دانستی گاه‏ به ‏گاه، شاید به‏ خاطر جنگ‏ و دعوایی بی ‏دلیل در دسته ‏هایشان، ممکن است جانوری با خشم و غضب به روستا بزند و با وجود داد و هوارها و نوک نیزه نشان ‏دادن ‏ها باز هم هرکسی را که سر راهش می ‏دید ناکار کند. یا این‏که گاهی پیش می‏ آمد غولی بچه ‏ای را به دل مه بکشاند. مردم آن ‏موقع دیدی فلسفی به این اتفاقات داشتند.
*****
کازوئو ایشی‌گورو( - ۱۹۵۴)، نویسنده ژاپنی‌تبار بریتانیایی برنده بوکر است.
«غول مدفون» داستانی فانتزی است اما با وجود غول و پری و مه اسرارآمیز، داستان بسیار آشنا و واقع‌گرایانه است.
ایشی‌گورو در «غول مدفون» سبک روایی و واقع‌گرایانه‌ «بازمانده‌ روز» و علمی ـ تخیلی «هرگز رهایم مکن» را استادانه در هم آمیخته و جهانی جدید خلق کرده است.
دو قهرمان داستان، آکسل و بئاتریس، زوج کهن‌سالی هستند که برای یافتن پسر گم‌شده‌شان راهی سفر می‌شوند.
این سفر در انگلستان باستان رخ می‌دهد، زمانی‌که ساکسون‌ها و بریتون‌ها پس از جنگی خانمان‌سوز در صلحی شکننده روزگار می‌گذرانند، صلحی که بر اثر فراموشی همه‌گیر ایجاد شده است.
فراموشی به‌شکل مه در کل سرزمین پخش شده، مهی که نتیجه‌ نفس کوئریگِ اژدهاست و خاطره‌ جنگ، عشق و نفرت و خون‌خواهی را از یاد مردم برده است.
آکسل و بئاتریس در طول سفر با آدم‌های جدیدی رو‌به‌رو می‌شوند: یک جنگجوی جوان ساکسون که به‌دنبال عدالت است، پسری که زخمی اسرارآمیز بر بدن دارد و دنبال مادرش می‌گردد، سر گوین (تنها بازمانده‌ شوالیه‌های آرتور افسانه‌ای) که سال‌هاست مأموریت دارد اژدها را بکشد و... .
«غول مدفون» همان رازی است که آرام‌آرام گشوده و به نتیجه‌ای نامنتظر ختم می‌شود. در آخر، هیبت غول به‌کل جلوی چشم‌مان قرار می‌گیرد، عظمتش را درک می‌کنیم و می‌فهمیم اصلاً برای چه در ابتدا دفن شده است.
شیوه‌ بازگویی این راز اوج هنر ایشی‌گورو در خلق جهانی شناور است و درنهایت خواننده با پرسش اصلی روبه‌رو می‌شود: آیا باید گذشته را فراموش کرد تا به آرامش رسید؟ در رمان ایشی‌گورو نیز مانند خود زندگی عشق بر همه‌چیز چیره می‌شود، به‌جز مرگ.