امید مهدی نژاد

۱,۰۰۰ تومان

مجموعه رباعی «پیاده‌‌ها» را شاعر آن امید مهدی‌نژاد به دلیل کوتاهی ابیات قالب رباعی، «پیاده‌‌ها» نام نهاده و در جایی ابیات رباعی را به پیاده نظام شطرنج تشبیه کرده است. اما وقتی مجموعه را مرور می‏کنیم بیشتر از اینکه این نام چنین تداعی را در ذهن مخاطب ایجاد کند بیشتر روحیه معترض و زبان کنایه‏گو و طعنه‏زن او را نمایندگی می‏کند. زبانی محکم، فخیم و درشت که از کنایه‏ها و طعنه‏های طنز‏آلود با ظرافت و گستردگی هرچه تمام استفاده می‏کند. اعتراض به سوارگانی که در طول تاریخ از حال و روز پیادگان بی‏خبرند: «بر گرده ساده‏ها سواری کردند/ بر شانه جاده‏ها سواری کردند اسب و فیل و شاه و وزیر از پی هم/ بر دوش پیاده‏ها سواری کردند» علاوه بر دردمندی و تعهدی اجتماعی آیینی که در رگ‏رگ اشعار مهدی‏نژاد نشور دارد، زبان‏آوری مهم‏ترین مشخصه شعرهای او است. زبانی محکم اما روان و یک‏دست با دایره واژگانی گسترده و قدرت ترکیب‏سازی‏ای کم مانند. ترکیب‏هایی مانند: «توده ماسه مذبذب»، «هزار شنبه»، «شبنامه گرفتاران»، «نران ماده‌اندود»، «بوسه سوزن» و بسیاری دیگر از این نوع، ترکیب‏هایی است که تنها از عهده ذهن شاعر زبان‏آوری چون امید می‏تواند ساخته باشد. البته دیگر عناصر نیز در شعرهای امید نمودی درخور دارند اما همچنان که گفته شد بیشترین جلوه را در این عرصه زبان دارد.

فریبا مقصودی کرمانشاهی

-