محمدرضا سرشار

۲,۳۰۰ تومان

این کتاب در دهة فجر سال ۱۳۶۲ توسط وزارت ارشاد اسلامی به عنوان کتاب برگزیدة سال ۱۳۶۱ برای مقطع سنّی کودکان معرفی شد. همچنین، در نخستین جشنوارة کتاب کودک و نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، به عنوان برترین کتاب داستان دینی برای کودکان و نوجوانان، به دریافت لوح زرین و دیپلم افتخار، نایل آمد. داستان کتاب به زمان پیامبر در مدینه برمی گردد . فصل چیدن خرما است که مردی از روم می آید و درخواست کمک می کند به منطقه شان قرار است حمله شود . پیامبر خدا دستور جهاد می دهد . مردم مدینه مردد هستندکه بروند یا نه . از مدینه تا روم راه زیادی است و .... این کتاب برای کودکان در زمینه آموزش داستان های دینی بسیار مفید است .

علی موذنی

۸۰۰ تومان

شامل هفت داستان با مضامین متفاوت است. داستان اول، با نام «یال»، داستان پسربچه‌ای است که در عوالم کودکی خودش است و یک شیر اسباب‌بازی دارد و دوست دارد شیرش یال داشته باشدکوتاهی داستان‌ها باعث می‌شود که خواننده به ادامه داستان ترغیب شود تا آخر داستان را بفهمد. ویژگی همه داستان‌ها این است که با زبان محاوره نوشته شده‌اند و خواندن آن برای همه آسان و روان است.

بهناز ضرابی زاده

۴,۰۰۰ تومان

دختر شینا یعنی همان همسر شهید ستار (صمد) ابراهیمی‌هژیر وقتی بار سنگین یک زندگی مشترک را همراه ۵ فرزند که در لحظه ی تولد هیچ کدام، شوهرش را در کنار خود نداشت به تنهایی بر دوش می کشید، می توانست به هر گونه اعتراض و ناسازگاری روی بیاورد. چیزی که امروزه ساده ترین راه احقاق حق برای زن مدرن است، حتی اگر آن زن خودش را یک مدیون به خون شهدا و اسلام بداند.. و این روابط بی ریایی که بین دو شخصیت اصلی " دختر شینا " برقرار بود ، نوعی بیان ساده و بدون سانسور نویسنده که گاها شاهد نادیده گرفتن از این دست در دیگر آثار مذهبی هستیم یکی از خاص ترین عوامل دلچسب بودنش شده بود. اما " قدم‌خیر محمدی کنعان " دختری که از هرگونه محبت دو جانبه ی پدر و مادر بی نصیب نمانده بود و معنی آسودگی در زندگی آن دوران را می دانست، ایستادگی کرد، مدعی نبود، طعم تلخ تنهایی و سختی زندگی را می چشید، خیلی وقت ها احساس می کرد دلش می خواهد با صمدش قهر کند.. اما همه ی اینها را داشت و نداشت.. "حالا دو تا دختر داشتم و کلی کار. صبح که از خواب بیدار می‌شدم، یا کارهای خانه بود یا شست‌وشو و رُفت و روب و آشپزی یا کارهای بچه‌ها. زن داداشم نعمت بزرگی بود. هیچ وقت مرا دست تنها نمی‌گذاشت. یا او خانه ما بود، یا من خانه آن‌ها. خیلی روزها هم می‌رفتم خانه حاج آقایم می‌ماندم. اما پنج‌شنبه‌ها حسابش با بقیه روزها فرق می‌کرد. صبح زود که از خواب بیدار می‌شدم، روی پایم بند نبودم. اصلاً چهارشنبه شب‌ها زود می‌خوابیدم تا زودتر پنج‌شنبه شود. از صبح زود می‌رُفتم و می‌شستم و همه جا را برق می‌انداختم. بچه‌ها را تر و تمیز می‌کردم. همه چیز را دستمال می‌کشیدم. هرکس می‌دید، فکر می‌کرد مهمان عزیزی دارم. صمد مهمان عزیزم بود. غذای مورد علاقه‌اش را بار می‌گذاشتم. آنقدر به آن غذا می‌رسیدم که خودم حوصله‌ام سر می‌رفت. گاهی عصر که می‌شد. زن داداشم می‌آمد و بچه‌ها را با خودش می‌برد و می‌گفت: «کمی به سر و وضع خودت برس.» این طوری روزها و هفته‌ها را می‌گذراندیم. تا عید هم از راه رسید. پنجم عید بود و بیشتر دید و بازدیدهایمان را رفته بودیم. صبح که از خواب بیدار شدیم، صمد گفت: می‌خواهم امروز بروم..." خواندن يك صفحه از‌‌ يك كتاب را مي‌توان چندگونه تعبيركرد؛ چيدن شاخه گلي از يك باغ، چشيدن جرعه‌اي از اكسير دانايي، لحظه‌اي همدلي با اهل دل، استشمام رايحه‌اي ناب، توصيه يك دوست براي دوستي با دوستي مهربان و...